Cuma, Şubat 27, 2009





dolunay kadar beyaz bu şiir
uçuyor sesimle birlikte, denizlerinin üzerinde
senin denizlerin öylesine huzurlu ki

benim elimdeyse korkular var
ama uçuyor bu şiir, tüm korkuların
tüm acıların sınırlarını aşarak uçuyor.

seni tanıyorsam şunu biliyorum ki
sevmek fiili sende doğar
senin şarkın özgürlüktür
ve ben seni hissederek yaşarım

burnumu donduran soğuk havada
her şafak söktüğünde ve her iç çekişimde
endişe ve korku dolu yollarda
nöbet tutar aşkın, ışığıyla

isterim ki ateşten ruhum
senin gerçekliğini sarmalayan
huzur ile deva bulsun.

isterim ki benim uçan dizelerim
senin omzunu göz yaşlarım
için hazırlasın..